پلاستیک یک نام عمومی است برای پلیمرهایی با وزن مولکولی بالا که توسط انسان ساخته شده اند و ماده ی اولیه ی تولید آنها ، نفت است. با پیشرفت تکنولوژی و افزایش جمعیت جهان ، مواد پلاستیکی کاربردهای مختلفی پیدا کردند، در حالی که بیشتر آن ها زیست تخریب پذیر نیستند و افزایش انباشتگی آن ها در محیط زیست، خطری برای گیاهان و حیوانات و به تبع آن انسان، محسوب می شود.(صمدی لرگانی و محمدی، 1396)  به دلیل ویژگی‌های خاصی مانند سهولت شکل پذیری استحکام مقرون به صرفه بودن مقاومت در برابر خوردگی .جانشین بسیاری از موارد شدند. در انواع صنایع بسته‌بندی به ویژه از نظرکاهش هزینه، حجم ضایعات و مصرف انرژی جانشین خوبی برای فلزات هستند. به همین دلیل، استفاده از انواع پلاستیک ها بسیار گسترده شده و طبیعت انباشته از زباله های پلاستیکی شده است. روشهای زیادی برای حذف پلاستیک ها از طبیعت استفاده گردیده است که از آن دسته می توان سوزاندن، بازیافت و تولید پلاستیک های تجزیه پذیر را نام برد.(صمدی لرگانی و محمدی، ۱۳۹۶) 

هدف از انجام این پروژه، بهره گیری از باکتری‌های موجود در دستگاه گوارش نشخوارکنندگان به منظور  تجزیه پلاستیک PET  می‌باشد. 

لذا در آزمایشگاه  شکمبه به تکه های کوچک تقسیم می شود و داخل محیط کشت ریخته و به مدت یک هفته در داخل انکوباتور قرار داده می شود تا باکتری های موجود در شکمبه تکثیر شوند.

در مرحله بعد مجدد محیط TSB براث به اندازه 100 سی سی تهیه می شود و از میکروبیوم رشد کرده در مرحله قبل به میزان 10 درصد به محیط کشت پایه اضافه می شود . سپس در شرایط استریل 5 میلی گرم از پودر پلی اتیلن ترفتالات اضافه می‌گردد . نمونه مورد نظر به مدت هجده روز در انکوباتور شیکردار  قرار می گیرد. نمونه ها در روز سوم ، ششم ، دوازدهم و هجدهم جهت تعیین درصد تجزیه پلی اتیلن ترفتالات برداشت شدند و در نهایت در این روش آزمایشگاهی ثابت شد که میکروب‌های موجود در شکمبه گاو قادرند در مدت هجده روز، بالای 63 درصد از این نوع پلاستیک را تجزیه نمایند. بنابراین از این روش می توان برای تجزیه پلاستیک استفاده نمود، همچنین استفاده از این روش می‌تواند منجر به تجزیه طبیعی پلاستیک‌ها و حفظ محیط زیست گردد.

کلید واژه:

 پلاستیک  PET ، تجزیه پلاستیک، میکرواروگانیسم ها، شکمبه ی گاو، مایعات گوارشی گاو